گلدن تایم یا ساعت طلایی بعد از ورزش چیست؟
آیا واقعا بعد از ورزش می توان چیزی خورد؟
بعد از یک ورزش طاقت فرسا و تمرینات شدید، نوبت به بازیابی و ریکاوری می رسد. ساعت طلایی در واقع نخستین زمان بعد از وزرش می باشد که می توانید در آن مدت سطح انرژی خودتان را دوباره پر کنید و ریکاوری شوید.
ورزش های سنگین و شدید، کربوهیدرات بدن یعنی انرژی را خیلی سریع از بین می برند. با جایگزینی این کربوهیدرات ها، خیلی سریع و دوباره می توانید به وضعیت نرمال برگردید و انرژی تحلیل رفته تان را افزایش داده تا بدن بهبود یابد. جایگزینی این کربوهیدرات های از دست رفته تنها نیمی از معادله می باشد. پروتئین هم در ساعت طلایی شامل می شود و بسیار مهم می باشد. آمینو اسیدهای ضروری بدن باید نیز جایگزین شوند تا عضلات و ماهیچه های آسیب دیده ترمیم شوند. آمینو اسیدها ساختار های پروتئینی هستند که شامل شدن آن ها در رژیم غذایی بسیار ضروری می باشد.
با ترکیب پروتئین ها و کربوهیدرات ها به رژیم غذایی بعد از ورزش، نه تنها بدن شما را بازیابی می کنند، بلکه انرژی از دست رفته تان را به شما برمی گرداند. در واقع به بدن اجازه می دهند که پرانرژی تر و قوی تر از قبل شوند.
تفکر غلطی که بسیاری از عوام دارند، اینکه بعد از ورزش نباید چیزی خورد. همانطور که اشاره کردیم، اتفاقا تا ۲ ساعت بعد از ورزش ساعت طلایی به حساب می آید. ساعتی که باید پروتئین و کربوهیدرات به بدن برسد تا بدن بافت های خود را ترمیم کرده و بازسازی کند؛ در غیر این صورت تحلیل عضله و ماهیچه خواهید داشت.
در واقع کربوهیدارت ها (که گلیکوژن نیز نامیده می شوند) و چربی های ذخیره شده در ماهیچه ها، کبد و جاهای دیگر، سوخت بدن ما را تامین می کنند. گلیکوژن و چربی در کنار یکدیگر، به شما انرژی کافی برای داشتن قدرت لازم به جهت ۲ الی ۳ ساعت ورزش را می دهند. معمولا در ۲۰ دقیقه اول ورزش، قند خون کاهش می یابد، یک وعده ۱۵۰ کالری می تواند انرژی شما را حدودا تا نیم از ساعت جلسه ورزشی تامین کند. فقط مواد غذایی را مصرف کنید که کربوهیدرات قابل هضم دارند، مثل آبمیوه، یا یک موز. از مصرف غذاهای سنگین تر و غذاهایی که به آرامی هضم می شوند، و دارای فیبر زیادی هستند، خودداری کنید.