کاشت حلزون
شنوایی عادی با هدایت صداها از دنیای بیرون از طریق کانال گوش کار می کند و باعث ایجاد ارتعاش در یک طبل گوش محکم می شود.
طبل گوش این ارتعاشات را به سه استخوان کوچک شنوایی منتقل می کند. که وظیفه آنها تقویت ارتعاش و انتقال آن به مایع گوش داخلی است. گوش داخلی یا حلزون گوش، اندامی به شکل صدف حلزونی است که ارتعاش مایع را به سیگنال الکتریکی برای پردازش مغز تبدیل می کند.
کاشت حلزون یک نوع بسیار خاص از سمعک است. و برای ارتباط مستقیم با گوش داخلی طراحی شده است. دارای یک پردازنده کامپیوتری هوشمند است که به صورت مغناطیسی به ناحیه پشت گوش متصل شود.
کامپیوتر صداها را می شنود و آنها را به یک کد الکتریکی تبدیل می کند. که به صورت بی سیم از طریق پوست سر به گیرنده ای که روی جمجمه، زیر پوست قرار دارد، منتقل می شود. گیرنده این اطلاعات را در امتداد سیمی که با ظرافت وارد گوش داخلی یا حلزون می شود، منتقل می کند.
جایی که این اطلاعات صوتی به مغز فرستاده می شود تا در گفتار رمزگشایی شود.
چه کسانی کاندیدای مناسب برای کاشت حلزون هستند؟
سمعک های معمولی صدای رسیدن به طبله گوش را تقویت می کنند.
یعنی ارتعاشات هوا را که در اثر صداها ایجاد می شود، اغراق می کنند. آنها در کم شنوایی خفیف تا متوسط بسیار مفید هستند. اما برای برخی افراد این کافی نیست.
بنابراین، اگر سمعک های مدرن و به خوبی تنظیم شده برای کاهش شنوایی بیمار به اندازه کافی قدرتمند نیستند، کاشت حلزون را در نظر می گیریم.
میانگین سنی بیماران کاشت حلزون چقدر است؟ آیا حداقل یا حداکثر سن وجود دارد؟
برای کودکان، مطالعات بسیار خوبی وجود دارد که نشان می دهد هرچه زودتر ایمپلنت را دریافت کنند، نتایج گفتاری و زبانی بهتری دارند.
هدف اینست که ارزیابی هایی برای کاشت حلزون انجام داده و برای جراحی در سن یک سالگی یا قبل از آن انجام دهیم. با این حال، هر کودک باید به صورت جداگانه ارزیابی شود. و ممکن است برخی هنوز شنوایی کافی داشته باشند.
در این صورت ما سمعک ها را مشخص می کنیم و سطح شنوایی آنها را به دقت بررسی می کنیم.
هنگامی که کم شنوایی در بزرگسالی ایجاد می شود، بر آینده شغلی تأثیر می گذارد. و منجر به افسردگی و کناره گیری اجتماعی می شود. علاوه بر این، مطالعات خوبی وجود دارد که ارتباط بالقوه ای بین کم شنوایی درمان نشده و زوال عقل را نشان می دهد.
به همین دلیل، محدودیت بالایی برای زمان انجام این جراحی وجود ندارد.
برای بیمارانی که مشکلات پزشکی دیگری دارند و نگران بیهوشی عمومی هستند، می‌توان این عمل را با بی‌حسی موضعی انجام داد.
چگونه کاشته می شوند؟
- این عمل حدود ۹۰ دقیقه طول می کشد و به طور معمول تحت بیهوشی عمومی انجام می شود.
- مقدار کمی از مو در پشت گوش تراشیده می شود و یک برش کوچک ۵-۶ سانتی متری ایجاد می شود.
- استخوان پشت گوش سوراخ می شود تا امکان نزدیک شدن ایمن به حلزون گوش فراهم شود.
استخوانی که از مجرای گوش یا پرده گوش عبور نمی کند.
- سپس پنجره طبیعی گوش داخلی باز می‌شود و الکترود ایمپلنت به آرامی به داخل گوش داخلی منتقل می‌شود.
معمولا بازخوردی را ارائه می‌کند که در حین ادامه، در مورد تحریک گوش داخلی به ما می‌گوید.
- هنگامی که الکترود در جای خود قرار گرفت، پنجره دور الکترود بسته می شود و زخم بسته می شود.
- عملکرد ایمپلنت بررسی می‌شود و عکس‌برداری با اشعه ایکس انجام می‌شود تا اطمینان حاصل شود در موقعیت مطلوب قرار دارد و به خوبی کار می‌کند.
- بیمار به طور معمول در عرض ۴-۶ ساعت به خانه می رود.