چه کسانی در معرض خطر بالای ابتلا به بیماری عروقی هستند؟
عوامل بسیاری وجود دارد که احتمال ابتلای فرد به بیماری عروقی یا انسداد عروق را افزایش دهد.
این عوامل عبارتند از :
- سیگار کشیدن
- کلسترول بالا
- فشار خون بالا
- دیابت
- مرد بودن
- افزایش سن
هر چه عوامل خطر در یک فرد بیشتر باشد، خطر باریک شدن رگ‌های خونی، آترواسکلروز، بیشتر می‌شود.
که می‌تواند باعث بیماری های عروقی شود. وجود شریان های باریک یا مسدود شده می تواند کل درخت شریانی را تحت تاثیر قرار دهد.
که شامل رگ های خونی به قلب، مغز و پاها می شود.
یافتن بیمارانی که بیش از یک مورد مشکلات عروقی دارند، از جمله :
- بیماران مبتلا به بیماری شریانی محیطی،
- بیماری عروق کرونر (بیماری قلبی)
- و بیماری عروق مغزی (سکته مغزی یا سکته کوچک) غیر معمول نیست.
بیماران مبتلا به دیابت و مزمن کلیوی (نارسایی کلیه)، به دلیل تنگ شدن و سفت شدن رگ های خونی کوچک در پاها، در معرض خطر بیشتری از این بیماری اند.
افراد چه تغییراتی در شیوه زندگی خود می توانند ایجاد کنند تا از جدی شدن این بیماری جلوگیری کنند؟
اگرچه آترواسکلروز در شریان ها ادامه خواهد داشت، اما مراحل و تغییراتی در سبک زندگی وجود دارد.
که افراد می توانند برای بهبود علائم در نظر بگیرند.
ترک سیگار بسیار مهم است. و مهمترین کاریست که یک بیمار مبتلا به بیماری عروقی می تواند برای گرفتن تأثیر مثبت انجام دهد. سیگار کشیدن باعث باریک شدن رگ ها می شود که از جریان طبیعی خون جلوگیری می کند. سیگار همچنین خون را چسبنده تر از حد طبیعی می کند و باعث ایجاد لخته های خون می شود.
- بنابراین ترک سیگار برای معکوس کردن این تغییرات و بهبود جریان خون بسیار مهم است.
- از نظر رژیم غذایی، کاهش کلسترول و چربی اشباع شده برای کاهش خطر تصلب شرایین بسیار مهم است.
- تغذیه سالم با فیبر بالا، رژیم غذایی کم چربی و کم نمک توصیه می شود.
کنترل سایر شرایطی که به عنوان عوامل خطر بیماری عروقی در نظر گرفته می شوند نیز ضروریست. شامل :
- دیابت،
- فشار خون بالا
- و کلسترول بالا
شده و می تواند با مصرف داروهای فشارخون، داروهای ضد دیابت و استاتین ها کنترل شود.
همه این اقدامات به آترواسکلروز کمک می کند تا شرایط پایدار بماند و بیشتر نشود.
ورزش چه نقشی در کاهش تأثیر بیماری عروقی می تواند داشته باشد؟
اگر به بیماری عروقی مبتلا هستید، داشتن یک برنامه ورزشی منظم می تواند راه رفتن را بسیار آسان تر کند.
ورزش و پیاده روی باعث می شود رگ های خونی کوچک در پاها باز شوند که این امر باعث افزایش میزان اکسیژنی می شود که می تواند به عضلات پا برسد.
شکل ورزشی که بیمار می تواند انجام دهد از فردی به فرد دیگر متفاوت است. اما می تواند شامل پیاده روی، آهسته دویدن، دوچرخه سواری، شنا یا هر نوع ورزش فعال باشد. ما معمولا بیمار را تشویق می کنیم که هر هفته ۴ تا ۵ ست سی دقیقه‌ای ورزش انجام دهد.
در ابتدا ممکن است دستیابی به این هدف برای بیمار دشوار باشد. اما، با گذشت زمان، همین ورزش بسیار آسان تر می شود و این نشانه بهبودی‌ست.
داشتن یک رژیم غذایی سالم، انجام ورزش منظم و حفظ وزن طبیعی برای جلوگیری از ایجاد این وضعیت بسیار مهم است. و باید از سنین پایین شروع شود تا از شروع بیماری عروق محیطی جلوگیری شود. با این حال، بهبود در رژیم غذایی و شیوه زندگی در هر زمان می تواند پیشرفت این بیماری را کاهش دهد و اثرات بیماری را معکوس کند.