پاندمی کووید ۱۹ به طور غیرقابل انکاری روی زندگی همه، و نیز روح و روان همه تاثیر داشته.
متاسفانه برخی از ماها شده که این مشکل را با افسردگی بعد از پاندمی کووید ۱۹ تجربه کرده ایم.
شرایطی که در ان به خاطر تغییرات جهشی که پیش امده، رنج می کشیم. از این رو با روانشناس در این باره صحبت کرده ایم. و سوالاتی را مطرح کردیم.
احساس ناامیدی، کمبود کنترل در برخی شرایط، همه این ها می توانند زمانی که شخص افسرده شده حس شوند.
همچنین بین این سه واژه :
بسیاری از مردم روحیه شان را از دست داده اند. به خاطر سختگیری ها، قرنطینه ها، کمبود درآمد، و غیره.
ممکن است برخی این سایه کرونا بعد از اتمامش رو نداشتن حس شادی و ناامیدی بدانند.
معمولا چنین چیزهایی پیش می اید، باید گزینه هایی برای اینده و روبه جلو رفتن داشت.
تنظیم هدف ها و ساختاربندی آن ها برای اینده، در فائق امدن به این غم و اندوه بسیار مفید می باشد. افراد دوست دارند فکر و باور کنند که می توانند هرچیزی که نمی توانند را می توانند انجام دهند. درواقع ازادند که به هر شیوه ای عمل کنند. چون برای ان ها و دیگران مفیدتر است.
افسردگی موقعیتی معمولا ری اکشن های به اتفاقات است که که افسردگی ری اکتیو نامیده می شود.
افسردگی بالینی هم که شدیدتر است. شامل یکسری المان ها می باشد مثل عدم توازن هورمون ها. یا اینکه شامل عوامل ژنتیکی می شود.
با وجود این تفاوت ها، اکثرا بسته به موقعیت هایی که دارند، احساس خوشحالی یا ناراحتی می کنند. درنتیجه عمل و حرف های افراد اطراف شان روی ان ها تاثیر دارد.
در واقع این موضوع از قبل تاثیرش رو گذاشته.
برخی از واحدهای اجتماعی خصوصا. مثلا یک خانواده با شرایط اقتصادی مطمئن، خانه و یک باغ، می تواند به خانه ـ مدرسه تبدیل شود. و تاثیر کمتری نسبت به خانواده ای که به لحاظ اقتصادی پایین تر است می بیند. کسی که دسترسی نه پارک دارد و نه به مکان های بازی.
با این وضعیت اندورفین هم پایین می اید. نه تنها جنبه اجتماعی، بلکه جنبه رقابتی ورزشی هم تحت الشعاع قرار می گیرد.