حریم خصوصی نوجوانان آن هم در عصر دیجیتال
چقدر باید بهش اهمیت قائل شویم؟
همانطور که بچه ها بزرگتر می شوند، مستقل می شوند و یا می خواهند حس و هویت یکتایی داشته باشند.
به عنوان بخشی از پروسه رشد، شروع می کنند به خواستن فضای بیشتر و حریم خصوصی بیشتر از جانب والدین و غیره.
اکثر والدین چنین مرحله ای را از سر گذرانده اند.
اما ممکن است هنوز هم احساس ناراحتی داشته باشید.
درباره نوجوان تان که نیاز هایش به داشتن یک حریم خصوصی بیشتر شده، خصوصا موقع کارش با اینترنت.
شما فرزندتان را دوست دارید و می خواهید ایمن از این مسائل باشد.
و همچنین آگاهی از گشت و گذارهای اینترنتی اش داشته باشید.
یا اینکه کسی او را آزار ندهد و خطرات دیگر آنلاین او را تهدید نکند.
چندین روش هست که به نوجوان تان اجازه می دهد که یک اندازه گیری از فضای خصوصی و حریمش داشته باشد.
اما هنوز هم می خواهد این فضا ایمن باشد.
آگاهی اولین مورد در بحث حریم خصوصی نوجوانان است، و خیلی هم مهم است.
مرحله ای که او را در فضای آنلاین ایمن تر می کند.
نمی توانید او را در صورتی که نمی دانید بخاطر چی مخالف است، حفظ کنید.
پس یک رابطه صادقانه را با او شروع کنید، درباره خطرات بالقوه اینترنت به او بگویید.
اگر نوجوان تان به هر طریقی جواب داد، با دانشش بازی کنید.
مثلا بگویید ” من شرط می بندم که می دونم!
تو بیشتر از من وقت برای اینترنت و فضای آنلاین می زاری!
هنوز هم داره دستم میاد، و می خوام همه اینا رو حفظ کنم و همه این وسایلا ایمنند!
چی باید یاد بگیریم؟ درباره چی؟ چطور خودتونو در فضای آنلاین حفظ کنید؟”
یا یک بازی راه بیندازید.
ببینید که چه کسی طولانی ترین لیست از تهدیدهای اینترنتی و احتیاط های پیش از کار با آن را مطرح می کند.
مهم نیست چطور این دانش را افزایش دهید.
چیزی که مهم است، این است که آگاه از چیزی که با آن روبرو می شوید، باشید و بدانید چطور از آن محافظت کنید.
مطمئن شوید که آن ها هم از حملات سایبری آگاهند و می دانند چطور اتفاق می افتد.
و اینکه آیا بعد از این آن ها هم قربانی این حملات هستند یا خیر.
می توانید هر کاری که می توانید بکنید تا به آن ها کمک کنید.
نوجوانان اگر به شما اعتماد داشته باشند، احتمال بیشتری هست که نوجوانان با این موضوع بهتر برخورد کنند.
در نتیجه تحت حمایت بی قید و شرط شما قرار می گیرند.
نوجوان تان، ممکن است در مورد قوانین مربوط به استفاده از تکنولوژی تاکید داشته باشند.
خصوصا در مورد تلفن های هوشمند، اما برخی محدودیت ها هم لازم است.
این محدودیت ها ممکن است بسته به احساسات شخصی تان درباره تکنولوژی و خانواده، متفاوت باشد.
اتاق خواب ها هیچ وسیله ای نباید داشته باشند، چون به نفع خواب و امنیت نوجوان تان می باشد.
تحقیقات پیشنهاد می دهند که ممکن است این موضوع نسبت به بررسی های تلفنی تاثیرگذارتر است.
یا مطمئن شوید که تنها دوستان هستند که از آن می دانند.