مهارت های حرکتی کودکان شامل اعمال ساده می شود، در واقع عضلات کودک را درگیر می کند.
مهارت های حرکتی خزنده، حرکات بزرگتری می باشند که کودک را مجبور می سازد تا با دست ها، پاها یا به عبارتی کل بدن حرکت کند. به دنبال همین، چهاردست و پا می رود، می پرد و می دود. این ها مهارت های حرکتی خزنده به صورت ناخودآگاه می باشند.
مهارت های حرکتی ظریف هم شامل اعمال کوچکی می باشند. زمانی که کودک اشیا را بین دو انگشتان دیگر و شستش قرار می دهد، یا با انگشت شست پایش حرکاتی را انجام می دهد، در واقع از مهارت های حرکتی ظریفش دارد استفاده می کند. اما این ها فقط محدود به انگشتان دست و پا نمی شوند. زمانی که لب هایش و زبانش را به کار می گیرد تا مزه کند و یا اشیا را حس کند، دارد از مهارت های حرکتی ظریفش استفاده می کند.
اگر کودکتان تازه متولد شده باشد، مغزش هنوز انقدر بالغ نشده که بتواند مهارت های حرکتی را کنترل کند.
معمولا این اتفاقات زمانی می افتد که بدنش را بتواند حرکت دهد. بنابراین نوزاد می تواند دهان، صورت، لب ها و زبانش را کنترل کند.
نوزاد کم کم یاد می گیرد که گردنش را قبل از شانه هایش کنترل کند، یا شانه هایش را قبل از کمرش. کودکتان همچنین دیگر می تواند دست هایش از بازوها گرفته تا انگشتانش را کنترل کند.در هر قسمت از بدن نوزاد، مهارت های حرکتی خزنده درگیر هستند، قبل از اینکه مهارت های حرکتی ظریفش به کار بیفتند. مثلا قادر است بازوهایش را قبل از اینکه یاد بگیرد اسباب را دست به دست کند، یاد می گیرند چطور حرکت کنند.
برای اینکه نوزاد بتواند کارهایش را خودش انجام دهد، باید از مهارت های حرکتی خزنده و ظریف خود استفاده کند. به تدریج که به دوران کودکی ش می رسد، مهارت های حرکتی را بهتر هم می تواند انجام دهد.
مثلا زمانی که کودک به سن دوسالگی می رسد، می تواند از اشکال مرتب سازی استفاده کند. همچنین با کمک مهارت های حرکتی خزنده اش قادر به نگه داشتن بدنش به طور ثابت می باشد تا اشکال را محکم در دست هایش نگه دارد. از مهارت های حرکتی ظریفش هم برای پیچ و تاب دادن به اشکال و قرار دادنشان در جای مناسب استفاده می کند.