جراحی آب مروارید : کدام نوع کاشت لنز برای من مناسب است؟
آب مروارید چیست؟
- اگر چشم را با دوربین مقایسه کنیم، چشم دو عدسی دارد.
- قرنیه جلوی چشم و عدسی کریستالی داخل چشم.
اینها به تمرکز تصاویر بر روی شبکیه در پشت چشم کمک می کند تا به شما امکان دید واضحی را بدهد.
وقتی عدسی کریستالی کدر می شود به آن آب مروارید می گویند.
لنز کدر تصویری را که روی شبکیه می‌افتد تار می‌کند و چیزی را که می‌بینید محو می‌کند. آب‌مروارید همچنین می‌تواند رنگ‌ها را در طول زمان کدر جلوه دهد و نور را پراکنده کند که در هنگام نگاه کردن به چراغ‌ها باعث ایجاد تابش خیره‌کننده شود.
کاشت لنز داخل چشمی چیست؟
جراحی آب‌مروارید ، عدسی کریستالی کدر را با کاشت لنز داخل چشمی شفاف جایگزین می‌کند.
که بینایی را بازیابی و اغلب رنگ‌ها را واضح‌تر نشان می‌دهد. انواع مختلفی از ایمپلنت ها وجود دارد که می توان از آنها برای جایگزینی لنز کریستالی طبیعی در زمان جراحی استفاده کرد. که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند و برای افراد مختلف مناسب هستند.
این شامل :
ایمپلنت های تک کانونی استاندارد.
دید خوبی از راه دور ارائه می دهند اما همچنان برای دید متوسط و نزدیک به عینک نیاز است.
ایمپلنت‌های توریک ممتاز.
آستیگماتیسم قبلی را به حداقل می‌رسانند و اعوجاج را بهبود می‌بخشند و باعث کاهش قدرت عینک بعد از جراحی می‌شوند.
ایمپلنت‌های با عمق فوکوس پیشرفته (EDOF).
فاصله خوب و دید متوسط را فراهم می‌کنند که امکان انجام بیشتر فعالیت‌های روزانه را بدون نیاز به عینک فراهم می‌کند.
اگرچه عینک مطالعه هنوز برای کار نزدیک مورد نیاز است.
ایمپلنت های سه کانونی ممتاز.
با هدف ایجاد دید بدون نیاز به عینک پس از جراحی.
برخی از بیماران برای عملکرد و همچنین برای اصلاح آستیگماتیسم و به حداقل رساندن استفاده از عینک به ایمپلنت های تخصصی نیاز دارند. که دارای ترکیبی از ایمپلنت های سه کانونی و توریک یا EDOF و لنزهای توریک باشند.
چه نوع کاشت لنز را باید انتخاب کنم؟
علیرغم تفاوت بین کاشت لنزهای مختلف، پس از حذف آب‌مروارید، همه آنها بینایی را بهبود می بخشند.
تصمیم گیری در مورد نوع لنز به این بستگی دارد که آیا از استفاده از عینک در اکثر مواقع، فقط برای مطالعه، یا اصلا پس از جراحی تاثیری دارد. ایمپلنت مونوفوکال حداقل برای اکثر بیماران مورد نیاز است. اما اگر بیمار آستیگماتیسم قابل توجهی داشته باشد، ایمپلنت توریک ضروری است.
ایمپلنت های سه کانونی بیشترین میزان استقلال را از عینک ارائه می دهند. با این حال، آنها می توانند علائم هاله و تابش خیره کننده اطراف چراغ های اتومبیل را در پنج تا ده درصد از بیماران ایجاد کنند. اگر این مورد نگرانی خاصی برای بیمار است، برای مثال اگر آنها یک راننده حرفه ای هستند، ایمپلنت EDOF انتخاب بهتریست زیرا با این علائم همراه نیست.
هر بیمار نیازهای بینایی منحصر به فردی دارد که باید با جراح به تفصیل در مورد آنها صحبت شود.
و سپس می تواند یک برنامه سفارشی را توصیه کند که بهینه ترین نتیجه را ارائه دهد.
من آب مروارید ندارم، اما دوست ندارم عینک بزنم. آیا جراحی آب مروارید می تواند به من کمک کند؟
اگر عدسی‌های طبیعی چشم‌شان نمی‌تواند تصویر واضحی را روی شبکیه متمرکز کند، برخی افراد برای دیدن خوب به عینک نیاز دارند.
در اکثر بیماران، هنگامی که به سن حدود پنجاه سالگی می رسند، عدسی کریستالی سفت می شود و نمی تواند روی اجسام نزدیک تمرکز کند. به این معنی که برای نزدیک به عینک خواندن نیاز است. برخی از بیماران استفاده از عینک را ناخوشایند می دانند یا با سرگرمی ها و ورزش ها تداخل دارند.
برای این بیماران، برداشتن عدسی کریستالی و جایگزینی آن با ایمپلنتی که به درستی تصاویر را روی شبکیه متمرکز می کند، نیاز به عینک معمولی را به حداقل می رساند. اگر از ایمپلنت EDOF یا تری فوکال استفاده شود، نیازی به عینک مطالعه نیست. این نوع جراحی اغلب تعویض لنز پیرچشمی (PRELEX) نامیده می شود و در اصل همان جراحی آب مروارید است.
من قبلا جراحی آب‌مروارید را با کاشت لنزهای تک کانونی استاندارد انجام داده ام و دوست ندارم از عینک مطالعه استفاده کنم. آیا راهی براش هست؟
بله هست.
ایمپلنت های ثانویه سه کانونی یا تری فوکال یا توریک مخصوص سازگاری شده را می توان در مقابل ایمپلنت مونوفوکال اصلی که از قبل در چشم است قرار داد. شبیه قرار دادن عینک مطالعه در داخل چشم است. این امر دید مناسب، بینابینی و نزدیک را فراهم می کند و نیاز به عینک را به حداقل می رساند.