انواع فضانگهدارنده ها بجای دندان های شیری :
از فضا نگهدارنده ها برای رویش دندان های دائمی استفاده می شود. اگر دندان شیری کودک زودتر از دندان دائمی برای خارج شدن از لثه، بیفتد، در این صورت از فضا نگهدارنده بجای دندان شیری استفاده می شود.
وقتی دندان شیری زودتر از موعد می افتد، ممکن است دندان آسیای دائمی به جای درآمدن در فضای مختص به خودش در این فضای خالی دربیاید. معمولا توصیه دندانپزشکان برای جلوگیری از نامرتب شدن دندان ها، استفاده از فضانگهدارنده دندان های شیری می باشد تا فضای دندان غائب باز نگه داشته شود.
آیا استفاده از فضانگهدارنده دندان ضرورت دارد؟
معمولا برای زود افتادن دندان های شیری دلایل گوناگونی می باشد که برخی از آن ها عبارتند از :
- ضربه واردن شدن به دندان و افتادن آن بر اثر زمین خوردن یا تصادف کردن
- ابتلا به بیماری های خونی، اختلالات متابولیسم یا بیماری های دیگر یا عارضه هایی که منجر به زود افتادن دندان می شوند
- کشیده شدن دندان به خاطر پوسیدگی دندان
- در صورت افتادن دندان شیری قبل از آماده بودن دندان دائمی برای درآمدن یا در صورت غائب بودن دندان دائمی، از فضا نگهدارنده دندان های شیری استفاده می شود.
فضانگهدارنده ها به چهاردسته اصلی ثابت یا متحرک و یک طرفه یا دوطرفه تقسیم می شوند :
فضا نگهدارنده متحرک :
این نوع فضانگهدارنده شبیه به پلاک نگهدارنده یا ریتینر می باشد. این فضانگهدارنده متحرک برای کودکان بزرگتر پیشنهاد می شود که مسئولیت پذیری بیشتری هم دارد.
فضانگهدارنده ثابت :
فضانگهدارنده ثابت پرکاربردتر از نوع متحرک می باشد و برای ثابت کردن آن از روش های مختلفی استفاده می شود.
نوع دیگر فضانگهدارنده Distal shoe می باشد که زیر لثه قرار داده می شود. این در صورتی مورد استفاده قرار می گیرد که دندان شیری افتاده در نخستین محل دندان آسیای دائمی باشد.
فضانگهدارنده یک طرفه :
فضانگهدارنده های یک طرفه و روکش و لوپ (حلقه) برای باز نگه داشتن فضای لازم برای درآمدن یک دندان در یک سمت دهان قرار داده می‌شود.
فضانگهدارنده های دو طرفه :
فضانگهدارنده دوطرفه بسیار پرکاربرد می باشد و با نوارهایی به دندان های عقب دو طرف دهان متصل می شود، سیم پیوند دهنده دقیقا به زیر دندان های ثنایای پایین قرار می گیرد.