فلوروسکوپی نوعی تصویربرداری پزشکی و از دسته رادیولوژی می باشد که با تابیدن اشعه ایکس، روی مانیتور تصاویری را نمایش می دهد. در طی انجام فلوروسکوپی، اشعه ایکس از بدن رد می شود و به مانیتور فرستاده می شود. در بررسی مجرای معده ای ـ روده ای، جراحی های ارتوپدی برای کاهش شکستگی ها و آنژیوگرافی پا، قلب و عروق مغزی، کاشت لوله های وزنی تغذیه ای و جراحی اورولوژی و غیره استفاده می شود.
مزایا و معایب فلوروسکوپی چه می باشد؟
فلوروسکوپی به جهت تشخیص بیماری یا درمان بیماری های بیماران در آزمایش های مختلفی استفاده می شود، از جمله :
- باریم اشعه ایکس (برای مشاهده لوله گوارش)
- تنظیم کاتتر و هدایت کاتتر به درون رگ های خونی، مجاری صفراوی و یا سیستم ادراری
- جراحی ارتوپد برای درست قرار گیری مفاصل و درمان شکستگی ها
- آنژیوگرافی به جهت مشاهده عروق خونی و دیگر ارگان های بدن
- قرارگیری دستگاه در داخل بدن به جهت باز کردن عروق خونی مسدود یا باریک
در فلوروسکوپی معمولی هم برای مشاهده مسیر گوارشی، ماده ای حاجب غیر سمی مثل سولفات باریم، بسته به مسیر گوارشی مورد نظر که قرار است مورد آزمایش قرار گیرد، بلعیده می شود یا تنقیه می شود. معمولا بیماری هایی مثل زخم معده، تومور، انسداد توسط فلوروسکوپی قابل تشخیص می باشند.
آیا این روش تشخیصی رادیولوژی ایمن می باشد؟
در فلوروسکوپی، چون بیمار در معرض اشعه ایکس می باشد و دوز اشعه هم بالا ممکن است باشد، باید آن را در نظر داشت. معمولا خطراتی که در رادیوگرافی می باشد، در فلوروسکوپی بسیار بیشتر می باشد. زیرا تشعشعاتی که به مریض می رسد پیوسته و بالاست. معمولا خطراتی که ممکن است در رادیوگرافی و فلوروسکوپی بیمار و پرسنل را تهدید کند، عبارتند از :
خطرات لحظه ای مثل سوختگی ناشی از تشعشع که همان لحظه برای فرد مشکل ایجاد می کند.
پیامدهایی که در آینده گریبان گیر می باشند، مثل سرطان، تغییر در ساختار ژن ها و تاثیر آن بروی جنین.
اما به دلیل نیاز تشخیصی و درمانی بیمار، از این روش رادیولوژی استفاده می شود. در واقع پزشک با سبک سنگین کردن ضرورت انجام تصویربرداری تصمیم می گیرد.