برخی از کودکانی که متولد می شوند مردمک چشم هایشان شبیه سوراخ کلید است.
تا شکل نرمال مردمک. که اصطلاحا این عارضه کلوبوما نامیده می شود.
معمولاً قسمت کشیده مردمک در پایین عنبیه و به سمت بینی قرار دارد. کولوبوما نتیجه تکامل ناقص آن قسمت خاص از چشم است.
در هفته های اول بارداری ، چشم ابتدا به صورت قسمتهای جداگانه شکل می گیرد.
بخشهایی از مغز مناطقی را ایجاد می کنند که به شبکیه تبدیل می شود .
لایه ای از سلولهای تخصصی در پشت چشم که نور را به سیگنالهای الکتریکی تبدیل می کنند. لایه های سطحی جنین اولیه بافت هایی را تشکیل می دهند که به عدسی ، جلوی چشم و پلک تبدیل می شوند.
قسمتی از چشم که از مغز بیرون می آید ، به عنوان یک “وزیکول” شروع می شود ، مانند قطره ای که به مغز متصل است. سپس این قطره به بافتی شبیه یک فنجان یا یک بشقاب تبدیل می شود. قسمت های چین خورده شبکیه ، لایه زیرین (کوروئید) و عنبیه (قسمت آبی/قهوه ای جلوی چشم) به صورت دایره ای به سمت پایین کره چشم جوش می یابند.
درصورتیکه به طور کامل جوش نخورند، این شکاف منجر به کولوبوم می شود.
در بیشتر مواقع ، تنها عنبیه به طور کامل تشکیل نشده باشد، مردمک کلوبوما ایجاد می شود.
این امر هیچ گونه ناراحتی برای کودک ایجاد نمی کند و معمولاً مشکلات چشمی ایجاد نمی کند. بینایی نیز معمولاً طبیعی است ، اما مهم ارزش بررسی و نظارت بر رشد بینایی بیمار میباشد. اگر کلوبوم بزرگ باشد، مردمک چشم ممکن است بزرگتر از حد معمول شود و نور بیشتری به چشم وارد کند.
این می تواند کودک را نسبت به نور حساس کند و عینک آفتابی یا عینک با لنزهای رنگی تنها کمک کننده هستند.
همه کودکان همچنین باید به طور منظم برای عینک تست دهند تا هرگونه مشکلی مانند دوربینی بینی یا نزدیک بینی یا آستیگمات را زود تشخیص دهند.
در برخی از کودکان مبتلا به کلوبوم ، سایر بافتهای داخل چشم نیز ممکن است کاملاً تکامل نیافته باشند :
این نواحی در انتهای کره چشم ، به سمت بینی قرار دارند ، مانند کولوبومای عنبیه.
اگر قسمتی از شبکیه تکامل نیافته باشد ، کودک قسمت مربوط به بینایی محیطی خود را از دست می دهد – معمولاً به سمت بالای میدان بینایی.
این چیزی نیست که کودکان بتوانند به والدین یا پزشک بگویند ، زیرا اصلا نمی دانند دیدگاه آنها متفاوت است.
با این حال ، اگر قسمت عصب بینایی بسیار بزرگ باشد، ممکن است دید مرکزی تحت تأثیر قرار گیرد.
درضمن والدین ممکن است متوجه شوند که فرزندشان نمی تواند خوب ببیند، و ممکن است آنقدرها که انتظارشان را می کشند به صورت یا اسباب بازی علاقه نداشته باشند و/یا چشمان آنها زیاد در حال حرکت باشد.
در اکثر کودکان ، کلوبوم تنها مشکلشان بوده.
اما در برخی دیگر ، مشکلات دیگری در چشم یا سایر قسمت های مغز و بدن هم وجود دارد.
چشمهای غیر طبیعی کوچک (میکروفتالمی) و لنزهای کدر (آب مروارید) شرایط نادری هستند که می توانند همزمان با کولوبوما وجود داشته باشند. پزشک چشم متخصص در بیماری های چشمی کودکان ، معاینه کامل چشم ها را انجام می دهد تا ببیند آیا علاوه بر کولوبومای عنبیه که به راحتی قابل تشخیص است، مشکل دیگری هست یا خیر.
ارزیابی چشم شامل اندازه گیری سطح بینایی فرزند شما، آزمایش عینک و بررسی سلامت چشم است. در صورت کدر بودن لنز، گاهی اوقات آزمایش های اضافی مانند اسکن سونوگرافی و/یا آزمایشات الکترودیاگنتیک بصری مورد نیاز است.
در صورت وجود هر گونه مشکلی در سایر قسمت های بدن ، این مشکلات معمولاً به محض تولد کودک تشخیص داده می شوند و تیم اطفال همچنان به مراقبت از فرزند شما ادامه می دهند. گاهی اوقات ، اگر مشکلات واضح دیگری وجود نداشته باشد ، متخصص چشم کودک شما را به متخصص اطفال ارجاع می دهد تا مطمئن شود که هیچ تغییر ظریفی وجود ندارد که ممکن است در بدو تولد به آن توجه نشده باشد.