جراحی گلوکوم یا آب سیاه چشم : چه زمانی ضرورت پیدا می کند؟
جراحی معمولا اولین گام برای درمان گلوکوم یا آب سیاه چشم نیست، اما می تواند بینایی چشم را حفظ کند در صورتی که درمان دیگری جواب ندهد.
گلوکوم فشار داخل چشم می باشد، مثل توپ بسکتبالی که خالی شده باشد. مایع درون چشم هم راهی برای خروج ندارند. همین باعث آسیب به عصب بینایی داخل چشم می شود و بینایی بیمار دچار مشکل می شود.
متخصص چشم پزشکی برای شما یکسری قطره های چشمی یا داروهای خوراکی تجویز می کند تا فشار داخل چشم کاهش یابد. در صورتی که دارو جواب ندهد، جراحی مرحله بعدیست.
در صورتی که دارو باعث عوارض جانبی زیادی مثل فشار خون بالا، تپش قلب، یا ناتوانی جنسی شود، احتمالا جراحی جایگزین آن شود. برخی هستند که همان اول بخاطر فشار چشم بالاشون، تحت جراحی قرار می گیرند، از این جهت که بینایی شان در معرض خطر می باشد.
پزشکان اول لیزر را پیشنهاد می دهند. چنین درمانی در مطب پزشک انجام می گیرد. بعد از آن راحت می توانید به خانه برگردید و مشکل خاصی نخواهید داشت.
لیزر یک پرتوی نور فشرده است. هدفش هم چشم می باشد که به باز شدن تیوب های مسدود شده، و زهکشی مایع کمک می کند. ممکن است چند هفته ای طول بکشد تا دیدتان به طور کامل بهبود یابد.
این روش لیزردرمانی انسدادهای درون چشم را باز می کند، در نتیجه مایع به بیرون نشت پیدا می کند. پزشک هم نیمی از این انسداد ها را ابتدا درمان می کند. روش ALT روی حدود ۷۵% از مردم جواب می دهد.
روش SLT خیلی خوب جواب نمی دهد، پزشک این روش رو امتحان می کند. به این صورت که پرتوها را با لیزر سطح پایین و هدفمند در نقاط مخصوص قرار می دهد. SLT را هر چند وقت یک بار می توان انجام داد.
درصورتی فضای بین قرنیه چشم ها و مردمک خیلی کوچک باشد، گولوکوم با زاویه باریک می شود. مایع و فشاری در این ناحیه ایجاد می شود. LPI از پرتوی لیزر استفاده می کند تا یک حفره ریزی در عنبیه ایجاد شود. مایع اضافی زه کشی می شود و فشار چشم بهتر می شود.
در صورتی که لیزر درمانی یا جراحی این مایع و فشار ایجادشده را آزاد نکند، پزشک چنین روشی را امتحان می کند. یک پرتوی لیزر به ساختار درون چشم تابیده می شود تا فشار آزاد شود. ممکن است نیاز به تکرار آن با گذشت زمان باشد، که گلوکوم بررسی شود.