آیا عفونت ادراری واگیرداره؟
همه عفونت ها همراه با رابطه جنسی و بیماری های منتقله جنسی منتقل می شوند.
مثلا، عفونت های قارچی و واژینوسیس باکتریال به خاطر رابطه جنسی پیش میان.
با این حال، معمولا به عنوان یک بیماری منتقله جنسی تلقی نمیشن.
عفونت های مجاری ادراری مخصوصا همراه با رابطه جنسی می باشند.
در واقع، عفونت های ادراری معمولا بعد از رابطه جنسی رخ می دهند، پزشکان اغلب اشاره به یک نامی به عنوان “honeymoon cystitis” یا التهاب مثانه ماه عسلی اشاره دارند.
حالا واقعا عفونت ادراری واگیرداره؟
واژه ای که اشاره کردیم برای این عفونت استفاده میشه، حدود ۳۰ سالی هست گفته میشه.
اشاره به به یک حقیقتی درباره این عفونت داره که رایجا در زنان در اوایل رابطه جنسی شان دیده میشه.
به عبارت دیگر، این عفونت مکررتر در زنانی که رابطه زیادی دارند دیده میشه.
به این معنا نیست که عفونت ادراری مسری باشد، یا این خانم ها عفونت های ادراری رو از همسرشان گرفته باشند.
البته میتونه بستگی به چند عامل داشته باشه :
رابطه جنسی میتواند باکتری را که قبلا در لوله های مجاری ادراری بوده، به مثانه بفرستد. آنجا این باکتری ها منجر به عفونت می شوند.
این باکتری که طبیعتا در واژن یا روی سطح ولوا می باشد، می تواند به درون لوله مجاری ادراری در طی رابطه جنسی منتقل شود.
ادرار می تونه در مثانه یا لوله مجاری ادراری طی رابطه جنسی گیر کنه.
همین رشد باکتری ها رو فراهم می کنه. برخی متدهای ضد بارداری، مثل دیافراگم ها، فشار به مجاری ادراری وارد می کنند.
همچنین میزان خطر گیر افتادن باکتری در مثانه را بالا می برند.
همسرتان به طور ناآگاهانه ای باکتری را منتقل می کند، که منجر به عفونت مجاری ادراری می شود،مثل e coil.
به عبارت دیگر، این عفونت به خاطر رابطه جنسی رخ میده. با این حال این بیماری ضرورتا جز بیماری های منتقله جنسی نیست.
حالا چطور خطر ابتلا رو پایین بیاریم؟
یک توصیه بسیار رایجی که میشه، برای کاهش خطر این عفونت، اینکه همیشه بعد از رابطه جنسی ادرار کنید.
با ادرار کردن بعد از رابطه جنسی می توان هر گونه باکتری را از مثانه خارج کرد.
زنانی که تجربه عفونت های مکرر داشتند، گاها توصیه میشه که آب کرن بری مرتب بخورند. این تفکر اینه که باعث اسیدیته شدن ادرارشون میشه و میزان باکتری رو کاهش میده.
در صورت داشتن عفونت هم حتما نزد متخصص زنان مراجعه کنید، احتمالا تشخیص دیگری داده شود.