رادیوگرافی پانورامیک یا پانورکس
با این نوع از عکسبرداری می توان از هر دو فک، فک بالا و پایین، همچنین دندان ها، روی یک فیلم در یک زمان، عکس گرفت.
فیلم های پانورکس چندین کاربرد دارند.
از این فیلم ها به طور مرتب برای ارزیابی های ارتودنسی، تشخیص فشار دندان های عقل، تشخیص بیماری پیشرفته پریودنتال، ارزیابی مفصل استخوان، همینطور تشخیص سرطان های دهانی.
مثلا برای بررسی ارتودنسی دندان، تعداد، موقعیت، و رشد همه دندان ها بررسی می شوند.
خصوصا آن هایی که هنوز در نیامده اند.
این روش با عکسبرداری کلوز آپ که دندانپزشک از هر دندان می گیرد، فرق دارد.
در این روش احتمال تشخیص مشکلات فکین و مفاصل استخوان فک هم می باشد. به این صورت که برای طرح درمان ارتودنسی می توان با استفاده از رادیوگرافی پانورامیک، جلو رفت.
حتی وضعیت دندان های عقل یا یک دید کلی نسبت به دندان ها و استخوانی که دندان ها حمایت می کند، بررسی می شوند.
معمولا دندانپزشک اول یک عکسبرداری از کل دهان انجام می دهد، همین به بررسی وضعیت کلی دهان و شرایط فعلی آن کمک می کند.
حتی اگر این عکسبرداری ها را قبلا انجام داده باشید، از شما تقاضا می شود که یک عکس جدید دیگر از دندان هایتان گرفته شود.
رادیوگرافی پانورامیک که انجام می شود، به نظر خیلی شبیه به عکسبرداری سفالومتریک می باشد.
هردو روش عکسبرداری روی یک منطقه تمرکز دارند، و پروسه انجامشان هم یکی است.
عکسبرداری سفالومتریک، که گاها با عنوان ceph هم به آن اشاره می شود، یک روش تشخیصی رادیوگرافی می باشد.
این روش موقتا برای برنامه ریزی درمان ارتودنسی استفاده می شود.
عکسبرداری سفالومتریک در ضمن توسط متخصص گوش و حلق و بینی که متخصص در زمینه گوش، بینی و حلق می باشد، انجام می شود.
برای اینکه اختلالاتی مثل آپنای خواب را تشخیص دهد.
پروسه سفالومتریک یک روشی است که شباهت به پانورکس دارد.
روی پروفایل بیمار یا زاویه گوشه ای از سر تمرکز دارد.
موقعیت های تکنسین رادیولوژی برای بیمار طبق معیارهای خاصی صورت می گیرد.
تابش هم معمولا ۱۰ ثانیه بیشتر طول نمی کشد و شاید به ۵ الی ۶ دقیقه نه بیشتر کشیده شود.