تمرینات پیلاتس کل بدن را از داخل تمرین می دهد. البته ضروری نیست که تنها روی مفاصلی که تحت تاثیر آرتروز آسیب دیده اند، تمرین داده شود. کل بدن نیاز به تمرین و ورزش دارند، به خاطر همین نمی توان نمی توان ضمانت کرد که آرتروز روی قسمت های دیگر بدن تاثیر نگذارد.
مطالعات متعددی روی تاثیر پیلاتس بروی آن هایی که درد مزمن پشت داشته اند، انجام شده است. به این نتیجه رسیده اند که این تمرینات بسیار شبیه به تمرینات کمری عام می باشد. این مطالعات توصیه می کنند که تمرینات پیلاتس بسیار تاثیرگذارتر از تمرینات فیزیکی کوچک هستند. زیرا روی درد های کوتاه مدت و ناتوانی ها بسیار تاثیرگذارند.
پیلاتس درد را به طور چشمگیری کاهش می دهد، خصوصا دردهای ناحیه کمری. بسیار تاثیرگذارتر از تمرینات فیزیکی دیگر می باشد.
مطالعه دیگری نشان داده است که دو جلسه در هفته به مدت ۳۰ الی ۶۰ دقیقه تا ۳ الی ۶ ماه، به طور قابل توجهی درد کمر را کاهش می دهد. مزیت اصلی پیلاتس در بهبود انعطاف پذیری مفاصل خشک می باشد. این حرکات صحیح در نتیجه تمریناتیست که عملکرد مایع سینوویال را تحریک ساخته و روغن کاری مفاصل را بهتر می کند. از پارگی مفاصل هم جلوگیری کرده و در نتیجه درد را کاهش می دهد و باعث حرکت مفاصل می شود. همچنین شکستگی بین مفاصل هم بسیار کمتر دیده می شود.
مطالعه ای در اسپرینگر به همراه ۲۵ تمرین پیلاتسی ارائه شد که نتیجه آن روی سندرم فیبرومیلاگیا به طور مشابه دیده شده بود. فیبرومیلاگیا شرایطی است که به همراه درد، خستگی، یا اختلال شناختی که کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار می دهد.
تمرینات پیلاتس برای ساخت عضلات قوی و رهایی از درد بسیار توصیه می شود. در واقع به خاطر مزایای درمانی که دارد، در درمان فیبرومیلاگیا بسیار تاثیر گذار می باشد.
آرتریت روماتوئید یک بیماری مفصلی خود ایمنی و بدون عفونت می باشد که التهاب سینوویم در مفاصل را به دنبال دارد. معمولا در بچه های زیر ۱۶ سال دیده می شود. بچه هایی که از این شرایط رنج می برند، با یک برنامه منظم از تمرینات پیلاتس می توانند این درد را کاهش داده و حرکت مفاصل را بهبود بخشند.
همچنین در کاهش وزن تاثیرگذار می باشد. همانطور که می دانید وزن زیاد روی زانوها تاثیر می گذارد. در حالی که با انجام تمرینات پیلاتس در زمان مناسب، کاهش وزن صورت می گیرد و از آرتریت در آینده جلوگیری می شود.