به ۴ روش می توانید نوع پوست تان را تشخیص دهید!
با توجه به میزان زیاد اطلاعات موجود، اینکه چطور از پوست خود مراقبت کنیم کمی پیچیده است. اما قبل از آن می توانیم به محصولات، مراقبت های روزمره و اینکه چطور از پوست خود مراقبت کنیم، فکر کنیم.
صحبت از مراقبت های پوستی که می شود، اول نوع پوست است که مورد بحث قرار می گیرد. پنج روش کلی هست که می توان پوست را دسته بندی کرد و نوع آن را مشخص کرد. البته پوست ما چون پیچیده می باشد، همیشه به تنهایی در یک دسته بندی قرار نمی گیرد.
اولین راه تشخیص : به این توجه کنید که پوست تان چطور به نظر می رسد
حتما باید به اینکه پوست تان در طول روز چطور به نظر می رسد و یا در طی هفته چگونه است، توجه کنید. بافت پوست شما می تواند درباره طبیعت تان بگوید.
پوست های ترکیبی : معمولا پوست های ترکیبی در ناحیه T-Zone (شامل پیشانی، بینی و چانه) چرب به نظر می رسد، اما در جاهای دیگر خشک است. این نوع پوست هم چرب است و هم خشک. اما باید به ۲ نوع یا بافت های بیشتری روی صورت توجه داشته باشید، اینگونه است که می توان تشخیص داد پوست شما از نوع ترکیبی می باشد.
پوست های حساس : پوست های حساس معمولا خارش دارند، خشک هستند و شکننده اند.
پوست معمولی : پوست های معمولی معمولا متعادلند. نه خیلی خشک هستند و نه خیلی چرب و حساس.
پوست چرب : پوست چرب در سراسر صورت چرب و براق به نظر می رسد. اگر فکر می کنید که چنین حالت هایی در پوست شما می باشد، بدانید که پوست چرب دارید.
پوست خشک : پوست های خشک معمولا خشن و خشک می باشند. خصوصا در زمستان که این حالت ها در پوست های خشک شدت پیدا می کند.
دومین راه تشخیص : نگاهی به منافذ پوست تان بیاندازید
منافذ صورت نشانگرهای بزرگی برای تشخیص نوع پوست می باشند. اندازه آن ها و عمق آن ها به شما می گوید که چه نوع پوستی دارید و چقدر چربی تولید می کند.
پوست های ترکیبی : اگر منافذ پوست بزرگ اند و اغلب اطراف بینی دیده می شوند، یا کوچک هستند و غیر قابل تشخیص و بروی گونه ها و دیگر جاهای صورت دیده می شوند، این نوع پوست، ترکیبی می باشد.
پوست حساس : افرادی که پوست های حساس دارند، اغلب اندازه منافذ صورتشان نرمال تا بزرگ می باشد. اما بسته به روز دارد و اینکه آیا واکنش خاصی به محصولات پوست نشان دهند یا خیر.
پوست معمولی : آن هایی که پوست معمولی دارند، منافذ صورت شان معمولا قابل تشخیص نیستند.
پوست چرب : افرادی که پوست چرب دارند، اغلب منافذ پوست شان بزرگ است و براحتی با تعریق بسته می شوند، و بدن را چرب می کنند.
پوست خشک : آن هایی که پوست خشک دارند، معمولا منافذ پوست شان کوچکتر است اما اغلب بسته است.
سومین راه تشخیص : به این توجه کنید که پوست بعد از شستشو چطور به نظر می رسد
پوست ترکیبی : بعد از شستشو، پوست ترکیبی اغلب تمیز، سرزنده به نظر می رسد. اطراف بینی هم عاری از چربی دیده می شود، اما اطراف گونه ها خشک هستند.
پوست حساس : پوست حساس اغلب اوقات بعد از شستشو تمیزتر و کمی خشک به نظر می رسد، اما ماده شستشو دهنده ممکن است منجر به خارش و تحریک شدن پوست شود. زمانی که چنین اتفاقی با مصرف هرگونه محصولی می افتد، نشانه ای از پوست های حساس می باشد.
پوست معمولی : افرادی که پوست معمولی دارند، بعد از شستشو به نظر تمیز می رسند. اما باز هم نیاز به مرطوب کننده دارند، اما کل صورت حساسیت پیدا نمی کند.
پوست چرب : بعد از شستشو، پوست چرب به نظر تمیز و عاری از چربی می رسد. اما بعد از گذشت زمان کوتاهی دوباره پوست به حالت چرب خود برمی گردد.
پوست خشک : پوست های خشک با شستشو تمیز می شوند، اما باز رطوبت شان را از دست می دهند و خشک تر می شوند.
چهارمین راه تشخیص : به این فکر کنید که چقدر نیاز به مرطوب کننده دارید
پوست های ترکیبی : افرادی که پوست ترکیبی دارند، به طور مرتب از مرطوب کننده استفاده می کنند. (اغلب روی گونه ها) اما جاهای چرب تر یعنی ناحیه T-Zone صورتشان نیازی به مرطوب کردن ندارد.
پوست حساس : پوست حساس معمولا تا حدودی نیاز به مرطوب کننده دارد. اما سخت است بتوان فهمید نسبت به مرطوب کننده واکنش خاصی نشان می دهد یا خیر.
پوست معمولی : افردی که پوست معولی دارند، نیازی به مرطوب کردن پوست در طول روز ندارند، چون خود پوست به تنهایی مرطوب می باشد.
پوست چرب : برای آن هایی که پوست چرب دارند، مرطوب کننده منجر به چرب تر شدن پوست شان می شود، بنابراین نیازی ندارند که مدام از مرطوب کننده استفاده کنند.
پوست خشک : پوست خشک در طول روز نیاز زیادی به مرطوب کننده پیدا می کند. خصوصا بعد از بیدار شدن از خواب یا بعد از شستشوی صورت.
همانطور که مراحل را مرور کردید، حال می توانید بسته به نوع پوست تان و نزدیک بودن شرایط پوستی تان به هر کدام از این مراحل تصمیم به درمان و مراقبت از پوست خود بگیرید.