ریتینر یا نگهدارنده بعد از ارتودنسی کردن :
زمانی که درمان ارتودنسی تان کامل می شود، استفاده از ریتینرها بعد از ارتودنسی یک ضرورت به حساب می آید.
به جهت تنظیم و یکدست ماندن دندان ها و اینکه بایت دندان ثابت بماند و لبخندتان بعد از ارتودنسی همچنان شکل قبلی اش را داشته باشد.
این نگهدارنده ها به صورت سفارشی و قالب گیری شده از دهان بیمار ارائه می شوند، برای دندان های جدیدی که صاف و یکدست شده اند.
در اکثر موارد، ریتینرها باید چندین سال استفاده شوند.
دو نوع خاص از ریتینر ها هست که بعد از ارتودنسی استفاده می شوند :
- نگهدارنده های ثابت و متحرک.
انتخاب آن ها معمولا نیازهای کلینیکی و فردی بیمار را شامل می شود.
ریتینرهای فیکس یا ثابت :
نوع ثابت نگهدارنده ها معمولا شامل یک سیم نازک است که پشت دندان های جلویی بالایی و پایینی را پوشش می دهد، با یک چسب وصل می شود، مثل براکت ها.
بخاطر اینکه این نوع از سیم چندین دندان را در عرض با هم می کشد، نخ دندان یا ابزار شبیه آن باید برای دسترسی به فضاهای بین دندان ها استفاده شوند.
ریتینرهای متحرک :
نوع متحرک نگهدارنده ها معمولا ترکیبی از یک سیمی است که سرتاسر دندان های جلویی پایینی و یا دندان های جلویی بالایی را پوشش می دهد.
از یک ترکیب متریال اکریلیک و قلاب هایی استفاده می شود.
این ابزار در قسمت داخلی و اطراف دندان های عقبی قرار داده می شوند.
به خاطر اینکه متحرک است، این نوع از نگهدارنده تمیز کردن دندان ها را راحت تر می کند.
اما بیمار باید روزانه ان را استفاده کند.
اول متخصص ارتودنسی از بیمار می خواهد که هر روز و هر شب حداقل تا ۳ ماه این نگهدارنده را بگذارند.
نگهداری :
در طی مدت استفاده از این نگهدارنده ها و بعد از آن، نگهداری دوره ای به شکل ویزیت های روتین نیاز می باشد تا پوسیدگی های آن بررسی شود.
در نگهدارنده های متحرک، خمیردندان های معمولی اصلا نباید برای پاکسازی استفاده شوند.
به خاطر اینکه سطح اکریلیک را کند می کند و باعث می شود باکتری ها به آن بچسبند.
کپسول هایی به عنوان آنتی بیوتیک هم جهت پاکسازی این باکتری ها داده می شود.
علاوه بر سرکه و آب، این آنتی بیوتیک ها به پاکسازی باکتری ها در نگهدارنده ها داده می شود.