شلی مفاصل یا Hypermobility چیست؟
در اکثر افراد، شلی مفاصل یک پدیده نرمال است. در برخی هم هست که منجر به شرایط ناتوان کننده ای می شود. به گفته مشاور روماتولوژیست و متخصص دردهای مداخله ای، این شلی مفاصل شرح داده شده است. اینکه این Hypermobility چیست! چه زمانی این موضوع فراتراز رخداد طبیعی فیزیکی می باشد، و آیا قابل درمان هست!
اولین چیزی که باید در این زمینه مطرح کنیم، در اکثر افراد، این هایپرموبیلیتی عادیست. به این عارضه ” double-jointe” هم گفته می شود. چیزی شبیه واژه layman’s که انقباضات مفاصل می باشد و در افراد بسیار منعطف دیده می شود. این انعطاف پذیری یک ویژگی معمول و کلی ست و یک طیف وسیعی از سفتی مفاصل تا بسیار منعطف می باشد. افردی که مفاصل بسیار منعطف دارند، گفته می شود hypermobile است. اکثر کودکان و زنان بسیار جوان، خصوصا از جنوب آسیا تا شرق آسیا، جز منعطف ترین افراد می باشند.
البته ضرورتا بد نیست و یک مزیت ورزشی هم نامیده می شود. حدس زده می شود که همه ژیمناست ها بیش از حد متحرک هستند، و هرکسی که بتواند چنین چیزی را انجام دهد، یک پوز در کلاس یوگا خواهد بود. علاوه براین، انعطاف پذیربودن احتمالا به طور مثبتی به سالم بودن شما در پیری کمک می کند.
شلی مفاصل ممکن است باعث مشکلات اسکلتی عضلانی شود، که به طور تاثیرگذاری یک چیزی فراتر از بیان می باشد. نوعی از چیزهایی که برای همه اتفاق می افتد، مثل :
به عنوان مثال اپی کندیلیت (آرنج تنیس) یا مشکلات پا مانند ورم کف پا، دررفتگی جزیی (کشکک زانو/کاسه زانو)، یا افتادگی شانه و غیره.
این علائم غالبا از نظر ضعف و آسیب پذیری تاندون ها و مفاصل به راحتی قابل درکند. اما همه این موارد طیف گسترده ای از علائمی دارند که مستقیما توضیح داده نمی شود، اما واضحا مرتبطند :
عواملی هستند که ژنتیکی و اساسی می باشند.
سندرم تحریک پذیری مفاصل هم می توان به عنوان بخشی از طیف اختلالات ارثی بافت همبند دانست. همراه با شرایطی مانند سندرم های Ehlers-Danlos و سندرم مارفان. این مشکلات ژنتیکی سندرم هایی هستند که به خوبی درک شده اند، و ناشی از حذف ژن ها هستند. منجر به تولید پروتئین معیوب در ماتریکس خارج سلولی کلاژن، الاستین، پروتئگلیکان ها و گلیکوپروتئین ها می شوند. بافت های ساختاری اسکلت و بدن که بافت ها را تشکیل داده و ما را تشکیل دادند.
با این حال، هیچ اختلالات ژنتیکی قابل شناسایی در JHS وجود ندارد و نوعی EDS می باشد که می توان ژن ها را شناسایی کرد. اما این سندرم دقیقا همان شکل غیرژنتیکی JHS است.
از نظر عملی، EDS و سندرم مارفان به عنوان بخشی از این وضعیت اند، اغلب با ویژگی های بدنی قابل تشخیص می باشند.
دارای تحرک زیادی با این حال هستند، و برخی ویژگی های ژنتیکی مثل کشیدگی پوست را نشان می دهند، یا ترک های غیرمعمول روی پوست، رگ های واریسی، کبودی های روی پوست، و غیره که شکلی از EDS می باشند. این تمایز از نظر عملی اهمیت ندارد زیرا درصورت شناسایی ژن های داده شده، مدیریت پزشکی تغییری نمی کند، و تست ها معمولا انجام نمی شوند.
توسط فیزیوتراپیست کنترل می شوند، که تمرین و مراقبت دارند.
ممکن است درمان های پزشکی پیچیده ای هم شامل این موارد باشند.
اغلب درگیر دردهای عمومی، فیبرومیالژیا و مسائل خاص ستون فقرات هستند. این موارد هم نیاز به توجه ویژه و مداخلات مختلف در بیمار دچار JHS دارند.