رادیوگرافی پانورامیک امکان تصویربرداری از کل دندان ها و استخوان های فک بالا و پایین را در یک کلیشه به دندانپزشکان می دهد تا تشخیص درست را دهند.
رادیوگرافی پانورامیک در تشخیص ضایعات فک و اطراف دندان ها، نمایش دندان های نهفته، تشخیص میزان استخوان باقی مانده به جهت ایمپلنت دندان، میزان خرابی استخوان های فک و به طور کلی تشخیص سلامت دندان ها به دندانپزشک کمک می کند. در ضمن بهتر است بدانید که این رادیوگرافی توان تشخیص تمام ضایعات و بیماری های دندانی و بافت های اطراف را دارد. مثلا بیماری لثه ها یا پریودنتال در رادیوگرافی های کوچک داخل دهان، پری اپیکال نامیده می شود. اما باری تشخیص و نظر قطعی تر در رابطه با مشکل بیمار و راه درمان آن، رادیوگرافی پانورامیک پیشنهاد می شود. در واقع باید همیشه به همراه رادیوگرافی پانورامیک، معاینه داخل دهانی هم به دقت صورت گیرد تا به نتیجه قطعی رسید.
در ادامه این نوع رادیوگرافی که تکنیک توموگرافیک و رادیوگرافیک می باشد، پرکاربردترین روش تشخیصی در دندانپزشکی زیبایی، ایمپلنت دندان می باشد. در مقایسه با روش های دیگر تصویربرداری این نوع عکسبرداری از قدرت تشخیصی بالایی برخوردار است، به همین دلیل در این زمینه کاربرد بسیاری دارد.
دیستوریشن که ذاتا در سیستم پانورامیک می باشد.
خطاهایی که در موقعیت قرارگیری بیمار خصوصیت رادیوگرافی پانورامیک یک تصویر منفرد از فک می باشد، بزرگنمایی افقی و عمودی را نشان می دهد و ضخامت مقاطع توموگرافیک در طول آن، بسته به موقعیت آناتومیکی تغییر می کند. منبع اشعه ایکس فکین را با زاویه منفی اکسپوز می کند و یک بزرگنمایی عمودی نسبی و ثابت حدود ۱۰ درصد ایجاد می کند.
دیدن یک نمای کلی از هر دو فک و تعداد دندان ها و ریشه های نهفته آن ها در فک، البته با دستگاه های پانورکس دیجیتال وضوح تصویر با بزرگنمایی به قدری بالا می باشند که همانند اشعه گرافی پری اپیکال یا تک دندان می باشد، ک هطول ریشه تمامی تک دندان ها را می توان به وضوح تماشا کرد. همچنین از کلیه دندان ها با یکبار تاباندن، اشعه گرافی پری اپیکال تهیه کرد.
دیگر قابلیتی که رادیوگرافی پانورامیک دارد، اندازه گیری دقیق پوسیدگی هر دندان برای درمان هایی مثل ترمیم و عصب کشی می باشد.
همچنین برای اندازه گیری طول ریشه برای درمان های ارتودنسی و ایمپلنت نیز استفاده می شود که با این دستگاه قابل اندازه گیری و مشاهده توسط پزشک معالج می باشد.