برای ساخت لمینت سرامیکی، بخشی از دندان تراشیده می شود و با قالبگیری و سفارش آن به لابراتوار، برای بیمار لمینت دندان ساخته می شود.
تقریبا ۲ الی ۳ هفته ای طول می کشد تا این پروسه تمام شود، و به جای تاج دندان قرار گیرد. لمینت دندان روی تک تک دندان ها چسبانده می شود و سایز آن با قالبگیری که پزشک در نظر گرفته بود، سنجیده می شود.
در مقایسه با لمینت سرامیکی که پروسه طولانی برای انجام شدن دارد، ونیر کامپوزیت توسط دندانپزشک در همان جلسه اول فرم داده می شود نیازی به قالب گیری و تراشیدن دندان نمی باشد. معمولا زمانی که نیاز به تغییرات بسیاری در فرم دندان ها و طرح لبخند می باشد، لمینت های سرامیکی بیشتر توصیه می شوند.
این دو روش با هم تفاوت های بسیاری دارند، زمانی که مشکلات دندانی خفیفی مثل شکستگی، زردی، یا بدرنگی دندان پیش می آید، کامپوزیت توصیه می شود، در صورتی که آسیب دندان بسیار شدید باشد، مشکلاتی مثل شکستگی، پرشدگی و تغییر رنگ دندان دیده می شود، لمینت سرامیکی مد نظر می باشد.
بیشترین دلیلی که بسیاری به دنبال کامپوزیت دندان می روند، ارزان قیمت بودن آن می باشد.
یکی از معایب کامپوزیت تغییر رنگ می باشد، البته چنین مشکلی با مراقبت و پولیش منظم هر ۶ ماه یک بار رفع می شود. همچنین شاید ضخامت لمینت یک عیب باشد که بسیار کم است، اما مقاومت بسیار بالایی دارد.
روش مستقیم : در یک جلسه کامپوزیت بروی دندان ها قرار می گیرد.
روش غیر مستقیم : در چنین روشی از لمینت، لمینت در لابراتوار ساخته می شود و سپس روی دندان ها قرار می گیرد.
آسیب های منیسک از شایع ترین آسیب های زانو می باشند، خصوصا آن هایی که ورزش های برخوردی بسیاری دارند، مثل فوتبال که برخورد های بسیاری در آن ها دیده می شود. برای تشخیص این دست آسیب های ورزشی می توان از طریق ام آر آی به تشخیص سریع پارگی منیسک پی برد.